غبارزدایی از چهره اسلام ناب (به جای گفت و شنود)
فردا با سالروز شهادت امام صادق علیه‌السلام همزمان است. آن امام بزرگوار غبار غلیظ تحریف‌ها و بدعت‌هایی که حاکمان جور بر چهره اسلام ناب نشانده بودند را زدود و با بهره‌گیری حکیمانه از شرایط خاص، اسلام عزیز را همان‌گونه که در صدر بود، به جان‌های تشنه حقیقت عرضه فرمود... ستون گفت و شنود امروز را با یاد آن امام شهید به بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در همین خصوص اختصاص می‌دهیم؛
بین حرکت امام صادق (علیه‌الصّلاهًْوالسّلام) و به‌طور کلی حرکت عمومی ائمه هدی(علیهم‌السّلام)، بخصوص نُه امامی که از بعد از حادثه عاشورا تا زمان غیبت حضرت ولی‌عصر(ارواحنا فداه) این منصب را داشتند، با رفتار و هویت و حرکت بسیجىِ امروز ملت ما، رابطه‌یی وجود دارد. وقتی شما به تاریخ اسلام نگاه می‌کنید، مقطعی را می‌بینید که در آن، خلافت -یعنی حکومت مبتنی بر پایه‌های دین- تبدیل شده است به سلطنت، که یکی از مقاطع بسیار خطرناک تاریخ اسلام است. ...نتیجه این اتفاق این بود که جامعه‌یی که بر اساس ارزش‌های دینی و اسلامی و در جهت سعادت و صلاح انسان و انسانیت پدید آمده بود، مسیر خودش را به‌صورت فاحشی تغییر داد. وقتی از منبع و مرکز حکومت یک جامعه، تقوا نتراود، صلاح و دین و معرفت و هدایت سرازیر نشود، بلکه به‌عکس، از رأس قله جامعه، دنیاطلبی، اشرافی‌گری، ماده‌گرایی، شهوت‌پرستی صادر شود و بروز کند، معلوم است که در یک چنین جامعه‌یی، چه بر سر ارزش‌های اصیل و والا خواهد آمد. و این اتفاق در یک برهه‌یی، سال‌ها بعد از وفات نبی مکرم اسلام، در تاریخ صدر اسلام پیش آمد. در چنین شرایطی، دلسوزان و مؤمنان صادق، چه وظیفه‌یی دارند؟ در رأس همه، آن کسانی که بیش از همه وظیفه دارند، امامان معصوم هستند، زیرا خدای متعال به آنها از علم خود، از روح خود، از هدایت خود، نصیب وافری داده است، آنها را عالم و معصوم و هدایت‌کننده و هدایت‌شونده قرار داده است.... اوج این حرکت در زمان امام صادق بود. نمی‌شود گفت در زمان‌های دیگر، این حرکت اوج نداشت؛ چرا، در زمان امام رضا(علیه‌السّلام) و در زمان‌های دیگر هم همین‌طور بود، منتها زمانه در دوران امام صادق(علیه‌السّلام) یک فرصت و فسحتی را در اختیار گذاشت و این بزرگوار توانستند کاری بکنند که با پایه‌های معرفت اسلامىِ صحیح در جامعه، آن‌چنان مستحکم بشود که تحریف‌ها دیگر نتواند این پایه‌ها را از بین ببرد. ایشان این کار را کرد، تا این زمینه بماند و در هر دوره‌یی از دوره‌های تاریخ، کسانی که لایق هستند، بتوانند از این زمینه استفاده کنند و نظام اسلامی و مبنای مبتنی بر ارزش‌های اسلامی را به‌وجود بیاورند و این بنای رفیع را بسازند. این، کارِ امام صادق (علیه‌الصّلاهًْ والسّلام) است. (۷ آذرماه ۱۳۸۴).